کانال تهویه مطبوع

کانال تهویه مطبوع

تعریف کانال تهویه مطبوع محفظه‌ای برای عبور هواست. وظیفه یک سیستم کانال در تأسیسات صنعتی و ساختمانی عبارت است از انتقال هوای حاصل از سرما یا گرما یا هوای تازه به داخل محیط ساختمان و یا تخلیه هوای داخل به محیط بیرون. کانال ها معمولاً در سطح مقطع های دایره ای یا مربع مستطیلی ساخته می‌گردند که معمولاً در ساختمان‌ها از کانال‌های با مقطع مستطیلی استفاده می‌گردد. کانال ها دارای جنس های مختلفی از جمله پارچه‌ای، ورق گالوانیزه و گاهی آلومینیوم هستند. ابعاد آن‌ها نیز براساس میزان دبی هوای مورد نیاز تعیین می‌گردد که در طول مسیر کانال از زانوها استفاده می‌شود و این زانوها باید به گونه‌ای باشند که افت فشار زیادی را ایجاد ننمایند. کانال‌ها را در برخی موارد عایق بندی نیز می‌نمایند تا اتلاف انرژی کاهش یافته و یا اصلاً صورت نپذیرد. در اکثر سیستم های تهویه مطبوع، انتقال سرما و گرما توسط کانال انجام می‌گیرد. بدین ترتیب که هوا پس از تغییراتی که بر روی آن در دستگاه از نظر دما و رطوبت صورت می‌پذیرد، ابتدا از کانال رفت خارج شده و وارد محیط می‌گردد و سپس از طریق کانال برگشت وارد دستگاه شده تا تغییرات دوباره بر روی آن اعمال گردد.

کانال تهویه مطبوع ایستی به گونه‌ای انتخاب گردد که مقدار حداقل هوادهی آن برابر هوای محاسبه شده و مقدار حداقل فشار ساکن آن مساوی مجموع افت فشارهای کانال باشد. سطح مقطع کانال به گونه‌ای انتخاب می‌شود که سرعت هوای مناسبی در آن به وجود بیاید. همچنین باید توجه داشت که در کانال صدا، ارتعاش و افت فشار زیادی ایجاد نگردد و از طرفی فضای کمتری را اشغال نماید تا مصالح کمتری مصرف گردد.